czwartek, 10 listopada 2011

Kiedy odwalę kitę

gdy w kalendarz strzelę
będzie weselej
będzie pięknie i kwita
gdy na wieki już wyciągnę kopyta

W czwartek rano w Dwójce puszczali jedną z moich ulubionych piosenk Jaromíra Nohavicy "Až to se mnu sekne" tylko w polskiej wersji "Kiedy odwalę kitę", śpiewanej przez autora.
Istnieje kilka tłumaczeń na polski czeskiego oryginału tekstu; tu zacytowałem tłumaczenie Jerzego Marka, choć w tytule jest przekład Antoniego Murackiego i to właśnie śpiewa sam Nohavica; poniżej odpowiadający kawałek orygniału:

až to se mnu sekne
to bude pěkne pěkne fajne a pěkne
až to se mnu definitivně sekne
Autor: o
Etykiety: ,

14 komentarzy:

  1. Anonimowy11 listopada 2011 09:51

    Piosenka przyjemna, chyba po czesku brzmi ciekawiej :-)

    Załącznik muzyczny:
    http://www.youtube.com/watch?v=Ukdnh7ZgzeM&feature=related

    OdpowiedzUsuń
  2. Zdalny11 listopada 2011 12:00

    Owszem, fajne, ale jeszcze fajniejsze byłoby, gdyby było załączone w postaci takiej, czyli łatwej do kliknięcia.
    We wskazanej przez Ciebie piosence Nohavicy wyrażona jest myśl nienowa, znana choćby z poniższej słowackiej piosenki ludowej:

    Nepij Jano nepij vodu,
    voda je ti len na škodu.
    Napij sa ty radšej vína,
    to je dobrá medecína.
    Napij sa ty radšej vína,
    to je dobrá medecína.

    Keď nepiješ hlava bolí,
    keď vypiješ hlava horí.
    Ťažko sa ti bude žíti,
    keď nebude za co píti,
    ťažko sa ti bude žíti,
    keď nebude za co píti.

    Pijme chlapci pijme, víno,
    šak voděnka teče mimo.
    Až sa vínka napijeme,
    voděnkú sa umyjeme.
    Až sa vínka napijeme,
    voděnkú sa umyjeme.

    Piosenka jest do posłuchania tutaj

    Ale to już temat na inny wpis i inną dyskusję.

    OdpowiedzUsuń
  3. Anonimowy11 listopada 2011 14:45

    Krásný!

    OdpowiedzUsuń
  4. Zdalny12 listopada 2011 00:32

    Ale kto, kto? Nohavica to co najwyżej intelektualnie, bo fizycznie chyba nie... ;-)

    OdpowiedzUsuń
  5. Anonimowy12 listopada 2011 07:43

    hahaha... Utwór piękny, rzecz jasna :) A co niby Nohavicy brakuje!? Jest bardzo OK, zwłaszcza, gdy śpiewa.

    Przez ten wpis wczoraj cały dzień pracowałam przy Nohavicy i w efekcie tego wszystkiego niewiele zrobiłam, ale nie żałuję ;-)

    OdpowiedzUsuń
  6. Zdalny12 listopada 2011 09:24

    11 listopada w pracy??? A co to za firma, w której się pracuje w takie święto? Chyba że to pogotowie ratunkowe albo nie jest to w Polsce.

    OdpowiedzUsuń
  7. Anonimowy12 listopada 2011 15:15

    Praca własna "naukawa". Człowiek w pracy i w domu jest ciągle w pracy, bo na ten przykład zanim napisze, to czyta, rozmyśla o problemie, czyli nieustający research ;-)

    OdpowiedzUsuń
  8. Zdalny12 listopada 2011 18:52

    A z jakiej dziedziny? Jeśli naukawa ;-) to od razu podejrzewam filozofię postmodernistyczną, homeopatię albo gender studies :-)

    OdpowiedzUsuń
  9. Anonimowy12 listopada 2011 20:13

    To taki rodzaj homeopatii postmodernistycznej :-)))

    Niektórzy twierdzą, że to nie jest nauka po prostu, ale rzemiosło. A cytując starożytnych: sztuka tego co dobre i słuszne.

    OdpowiedzUsuń
  10. Zdalny12 listopada 2011 22:01

    "A twierdzą tak z pobudek chytrych
    bo to nie klucz jest, lecz po prostu wytrych"

    OdpowiedzUsuń
  11. Anonimowy12 listopada 2011 22:14

    Dostrzegam tu wiele poziomów interpretacyjnych ;-) Ciekawe to, ciekawe...

    Obejrzałam dziś nawet Rok diabła z Nohavicą. Bardzo mi się podoba, taki czeski surrealizm (jednym słowem: czeski film).

    OdpowiedzUsuń
  12. Zdalny12 listopada 2011 22:34

    P.S. Bo mam w rodzinie nieco jurystów.

    OdpowiedzUsuń
  13. Zdalny12 listopada 2011 23:01

    P.S. II W oryginale ten dwuwers kończył dywagacje na temat tego, co jest kluczem do serca i czy mogą nim być pieniądze.

    OdpowiedzUsuń
  14. Anonimowy13 listopada 2011 09:39

    P.S. III
    http://www.youtube.com/watch?v=KDj6Ak6uBHg

    ;-)

    OdpowiedzUsuń

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)