Lepsza wody szklanka, niźli warszawianka ;-)

Tak mawiano w XIX wieku - mieszkanki Warszawy, rozpuszczone wielkomiejskimi atrakcjami, kawalerom z prowincji wydawały się stanowczo zbyt wymagające.

Istniała też przestroga dla pań i panienek, udających się do Warszawy na poszukiwanie szczęścia: „do Warszawy wjedziesz Piękną i Hożą, a wyjedziesz Niecałą i Wspólną”.

To jednak nieco przerobiona i skrócona wersja dziewiętnastowiecznego konceptu:

Piękna, Krucza Leopoldyna (*) Wolska dostała się raz przez hrabiego Berga (**) na Bagno życia. Czyniąc ten Przeskok, znalazła się na Śliskiej, skąd puszczała Żurawia i była Wspólną. Wszyscy mówili, że jest Dobra, Miła i Ciepła, ale że nie była już Czystą, przez Bagatelę dostała się na Książęcą, skąd przez Boleść, Drewnianą wywieziono ją na Bródno.

(*) ul. Leopoldyny, obecnie ul. Emilii Plater.
(**) ul. hrabiego Berga, obecnie ul. Romualda Traugutta
(***) przy ul. Śliskiej był żydowski szpital dziecięcy, prawdopodobnie przyjmowano tam i podrzutki.
(****) przy Książęcej był szpital św. Łazarza, leczący głównie choroby weneryczne. (od Jerozolimskich patrząc, był na skarpie, na tyłach Muzeum Narodowego, tam gdzie teraz jest park)

Ten kawałek ukazał się w satyrycznej prasie warszawskiej pod koniec XIX wieku. Cytuję za wspaniałymi „Wspomnieniami o Warszawie” Ignacego Balińskiego. Żart jest nieco niekonsekwentny, bo oprócz nazw ulic podaje też nazwę okolicznej wsi - Bródno nie należało wtedy jeszcze do miasta.

No i jest nieco drastyczna wersja współczesna, dlaczego dziewczyn z Warszawy się nie lubi?
Bo co prawda z jednej strony mają Wolę i Ochotę, ale z drugiej Bródno i Włochy.

A jaka jest nagorsza linia komunikacyjna w Warszawie?
Autobus 127 - na jednym końcu linii ma Bródno, a na drugim Włochy. ;-)